Nurkowanie

Od zarania wieków ludzie fascynowali się podwodnym światem. Pragnienie odkrywania tego co nieznane, było silniejsze od strachu przed wodną otchłanią. Ważnym aspektem, pobudzającym do podwodnych wypraw, było także zdobywanie pożywienia, którego w brud było w morzach ,jeziorach i innych zbiornikach. Nurkowanie, oczywiście bez odpowiedniego ekwipunku i ograniczające się tylko do paru metrów pod wodą, odbywało się prawdopodobnie jeszcze przed naszą erą. Z tego okresu pochodzą pierwsze wiarygodne zapiski. Najstarszy dokument, datujący nurkowanie, pochodzi z 885 roku p.n.e. Jest to płaskorzeźba, przedstawiająca pływającego pod wodą mężczyznę z kuszą, wyposażonego w przedmiot przypominający dzisiejszą butlę z tlenem. Również w notatkach słynnego filozofa Arystotelesa znajdują się informacje o podejmowanych próbach nurkowania. Opisuje on historię niejakiego dzwonu nurkowego, w którym zanurzał się pod wodę Aleksander Wielki. Podstawowym problemem, pojawiającym się podczas pływania pod wodą, był brak możliwości oddychania. Pierwsze, nieśmiałe projekty, wykorzystywały różnego rodzaju worki. Nie spełniały one jednak oczekiwanego efektu. Brak wymiany gazowej w takim prymitywnym urządzeniu, był głównym powodem odstąpienia od tej metody. Za prekursora aparatu tlenowego i kombinezonu mającego umożliwić swobodne nurkowanie, należy uznać Leonarda Da Vinci. W 1500 roku, przedstawił on pierwszy projekt systemu do oddychania i ochrony ciała, osoby pływającej pod wodą. Nie znaleziono jednak dowodów, że pomysł Leonarda został zrealizowany. Mijały wieki, pojawiały się kolejne konstrukcje i projekty, ale nadal największym problemem był brak możliwości wymiany gazowej. Głównym urządzeniem, które stosowano do zanurzania się pod wodę, był dzwon nurkowy i to nad jego unowocześnianiem pracowali wybitni konstruktorzy. Niestety nurkowanie ograniczone było tylko do niewielkiej powierzchni dzwonu. Wciąż próbowano stworzyć taki system, który pozwoli na przemieszczanie się pod wodą. Pierwszy kombinezon dla nurka, został zaprojektowany przez niemieckiego naukowca w XIX wieku. Jego wynalazek, został opracowany na podstawie licznych, wcześniejszych projektów. Wykorzystał on konstrukcje innych pomysłodawców , między innymi braci Deane, których uważa się za ojców bezpiecznego, miedzianego hełmu strażackiego. W ten sposób, powstało pierwsze urządzenie, które pozwalało na wymianę powietrza i przemieszczenie się pod wodą. Przez wiele lat było ono z powodzeniem wykorzystywane w pracy nurka. W międzyczasie pojawiały się kolejne pomysły i projekty ułatwiające nurkowanie. Przełomowym momentem, było stworzenie butli, w której magazynowano sprężone powietrze. Od początku XX wieku, notuje się intensywny rozwój sprzętu przeznaczonego do pływania pod wodą. Człowiek może w miarę bezpiecznie zanurzać się na coraz większe głębokości. Krokiem milowym, stało się skonstruowanie aparatu tlenowego. Dzięki temu urządzeniu, nurkowanie może odbywać się bez ciężkiego kombinezonu i hełmu, a tlen dostarczany jest bezpośrednio do ust nurka. Od połowy XX wieku do czasów dzisiejszych, obserwuje się stale rosnące zainteresowanie pływaniem pod wodą. Już nie tylko odbywa się ono dla celów poznawczych czy zarobowych. Coraz częściej jest to forma relaksu i rozrywki.